ارزیابی پوسیدگی درختان آسیب دیده راش (fagus orientalis) حاشیه مسیرهای چوبکشی با استفاده از تکنیک غیرمخرب امواج تنشی

یکی از پیامدهای عملیات چوبکشی صدمه به درختان حاشیه مسیرها می باشد که در بلند مدت ممکن است به کاهش رویش آنها بینجامد. در این پژوهش اثرهای چوبکشی زمینی بر ایجاد و گسترش پوسیدگی درختان راش (fagus orientalis lipsky) مجاور مسیرهای چوبکشی با سنین 0 تا 5، 5 تا 10، 10 تا 15 و 15 تا 20 سال مورد بررسی قرار گرفت. پس از تقسیم بندی مسیرها (به سه بخش با تردد کم، متوسط و شدید) بر مبنای فاصله از دپوها و انشعابات، با استفاده از دستگاه سنجش سرعت امواج تنشی، زمان عبور امواج در سه جهت (جهت زخم، عمود بر زخم و جهت طولی تنه) برای تمامی درختان حاشیه مسیرها اندازه گیری شد. پس از اصلاح با استفاده از ضریب تصحیح دستگاه، سرعت امواج تنشی برای درختان در هر سه جهت بدست آمد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیش از 75 درصد از درختان در حاشیه 5/1 متری از دو طرف مسیرها دچار زخم توسط اسکیدر شده اند که حدود 25 درصد زخمها منجر به پوسیدگی شدند. این در حالیست که حتی یک مورد پوسیدگی نیز در درختان بدون زخم حاشیه مسیر یافت نشد. با افزایش سن مسیرهای چوبکشی نیز شدت پوسیدگی افزایش یافته بود. بیشترین پوسیدگی در درختان واقع در محل پیچ ها و نیز درختان واقع در پایین مسیرها بود. نتایج این تحقیق بیانگر صدمات جبران ناپذیر اما قابل پیشگیری به درختان سرپای محدوده اثر اسکیدر است.